සෙනෙහස විදිනට පින් කර ඇතිමුත්
පිවිතුරු ඔබේ හදින්...
ඔබේ දෙපාළඟ දුහුවිල්ලක්වත්
වන්නට නොමැත වරම්......
එකතැන රැදුනද මනසින් හැඟුමින්
ඔබ මා එකම සිතින්...
කුමටද නිදිනැති යහනක නැතිනම්
ඔබගේ සුසුම් පවන්...
යළි යළි බැදුනද නොසැලෙන විලසින්
ඔබ මා සිතට සිතින්
කුමටද නැතිකළ සෙවනට මොහොතක්
ඔබ ළඟ රැදෙන වරම්...
( chandraleka perera )
0 අදහස්:
Post a Comment